کجا سریال بسازیم که ندیده باشید؟
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۳۷۸۳۶
در سال‌های اخیر سریال‌های تلویزیونی از ضعف در انتخاب لوکیشن‌های بکر و جدید لطمه‌ی بسیار خورده‌اند. مشخصا انتخاب لوکیشن‌های گران در سریال‌سازی کار مدیران تولید را سخت کرده است.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ وسواس در انتخاب لوکیشن تا جایی در تولید معنا دارد که با برآورد هزینه‌های یک سریال همخوانی داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ساخت سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی در فضاهای تکراری حالا یکی از معضلات تیم تولید است که کیفیت را مخدوش کرده و حظ بصری مخاطب را از بین برده است. در همین خصوص با اهالی هنر و تهیه‌کننده‌های آثار نمایشی گپ‌و‌گفتی داشته‌ایم که از نظر می‌گذرانید.
محمدرضا شفیعی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون که ساخت فیلم‌های سینمایی «آبادان یازده۶۰»، «شعله‌ور»، «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» و مجموعه‌های «فاصله‌ها»، «رستگاران»، «وضعیت سفید» و... را در کارنامه‌ی کاری خود دارد در پاسخ به این پرسش که چرا به جای استفاده از لوکیشن‌های جدید مدام شاهد لوکیشن‌های تکراری در تولیدات نمایشی هستیم به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: در خارج از کشور شهرک‌های سینمایی با طراحی‌های متفاوت وجود دارد که آن را اجاره می‌دهند و شما می‌توانید به راحتی در آن چهاردیواری‌ها دکور بزنید و خانه، مغازه یا هر فضایی که دوست دارید را تهیه کنید اما در ایران ما با کمبود لوکیشن مواجه هستیم که همین مسئله زمان و هزینه‌های زیادی را برای تیم فیلمسازی به بار می‌آورد. مشکل دوم ما هم همکاران تولید هستند که شغل جدیدی پیدا کرده‌اند، این اواخر آن‌ها لوکیشن‌ها و خانه‌های مختلف را اجاره می‌کنند و با قیمت بالاتری روزانه در اختیار پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی قرار می‌دهند؛ که در هر دوی این حالت‌ها فضا را برای ساخت اثر محدود کرده و باعث تکرار لوکیشن‌ها می‌شود.
شفیعی در خصوص اهمیت و تلاش خودش به عنوان یک تهیه‌کننده در این امر و معضلاتی که در ساخت آثارش با آن‌ها مواجه می‌شود اظهار داشت: من هم در پروژه‌هایم با این معضل مواجه می‌شوم. مثلا اگر دقت کرده باشید در چند کار اخیر سینمایی و تلویزیونی که انجام دادیم لوکیشن تکراری در فیلمبرداری‌هایمان نداشتیم. گرچه انتخاب یک لوکیشن درست و دکور کردن آن کار بسیار سختی است ولی با بچه‌های تولید بسیار به این قضیه توجه داشتیم. در ایران ۲ شهرک سینمایی غزالی و شهرک دفاع مقدس وجود دارد که در این سال‌ها به خاطر محدودیت‌هایی که در این بخش داشتیم به کرات از آن‌ها در فیلم و سریال‌های مختلف استفاده شده است.
تهیه‌کننده سریال «وضعیت سفید» با اشاره به لوکیشن‌های محلی و دشواری ساخت سریال در محیط‌هایی که مردم در آن زندگی روزمره دارند عنوان کرد: عوامل یک فیلم نمی‌توانند در خانه و یا لوکیشنی که تا به حال در آن فیلمی ضبط نشده است کار کنند چون بارها دیده شده که صاحبخانه وقتی می‌بیند کار ما خیلی دردسر دارد وسط فیلمبرداری یک دفعه پشیمان می‌شود و خانه‌اش را می‌خواهد. بنابراین ما هم نمی‌توانیم به هر لوکیشنی اعتماد کنیم.
او ادامه داد: مثلا ما وقتی سکانسی برای گرفتن در کلانتری داریم مجبور هستیم در کلانتری واقعی آن را ضبط کنیم. جدا از گرفتن مجوز برای فیلمبرداری باید با عوامل فیلم به جایی برویم که هر لحظه متهم می‌آورند و جای شلوغی است که این قضیه فیلمبرداری را سخت‌تر می‌کند.
شفیعی در پاسخ به این سوال که آیا ساخت آثار نمایشی در شهرستان‌ها می‌تواند به تنوع لوکیشن‌ها کمک کند یا نه عنوان کرد: این قضیه به محتوای فیلم برمی‌گردد. همان مشکلاتی که در تهران برای لوکیشن است چندین برابرش در شهرستان‌ها هم وجود دارد.
تهیه‌کننده فیلم‌های سینمایی «شعله‌ور» در خصوص افزایش(200 تا 400) درصدی دستمزد بازیگران (ستاره و معمولی) به برنا گفت: به هرحال این هم یکی دیگر از مریضی‌های سینمای ایران است. از زمانی که سریال‌سازی برای پلتفرم‌ها رونق گرفت و بازیگران درآمدهای مختلفی از تبلیغات، بیلبوردها و... کسب کردند موجب شد که بخواهند از همه‌چیز پول در بیاورند. به همین خاطر دستمزد برخی بازیگران افزایش وحشتناکی پیدا کرد که این قضیه تا زمانی که مدیریت و نظارت درستی در موردش اتفاق نیفتد همین‌طور افسارگسیخته ادامه خواهد داشت.
زینب تقوایی: گرانی‌ها ما را به سراغ لوکیشن‌های تکراری که قبلا درس پس داده‌اند میبرداستفاده درست از لوکیشن‌های متفاوت و ناب برای صحنه‌آرایی هر فیلم و سریالی مفید است و هر چقدر ارتباط معنایی میان انتخاب لوکیشن و مضمون اثر قوی‌تر باشد، لذت تماشای آن اثر بیشتر می‌شود. تیم تولید هر سریالی قبل از تولید باید به جست‌وجوی لوکیشن‌های مطلوب برای فیلمبرداری برود و همچون پروسه نگارش متن و انتخاب بازیگر برای انتخاب لوکیشن هم وسواس لازم را به خرج بدهد. وسواسی که این روزها در کمتر اثری دیده می‌شود و بیننده را با لوکیشن‌های تکراری مواجه می‌کند. ساخت سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی در فضاهای تکراری حالا یکی از معضلات تیم تولید است که کیفیت را مخدوش کرده و حظ بصری مخاطب را از بین برده است. در همین خصوص با اهالی هنر و تهیه‌کننده‌های آثار نمایشی گپ‌و‌گفتی داشته‌ایم که از نظر می‌گذرانید.
زینب تقوایی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون که ساخت فیلم سینمایی «سمفونی نهم» و سریال‌های «دودکش»، «مدینه»، «زیر پای مادر» را در کارنامه‌ی کاری خود دارد در پاسخ به این پرسش که چرا به جای استفاده از لوکیشن‌های جدید مدام شاهد لوکیشن‌های تکراری در تولیدات نمایشی هستیم به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: به هرحال به خاطر فیلم‌ها و سریال‌های متعددی که در این سال‌ها ساخته شده اکثر لوکیشن‌ها لو رفته‌اند. گرچه تعداد این لوکیشن‌ها بیشتر از سابق است ولی باز هم محدودیت‌هایی در این مورد وجود دارد که باعث می‌شود آثار تکراری شوند.
تقوایی در خصوص اهمیت و تلاش خودش به عنوان یک تهیه‌کننده در این امر اظهار داشت: به عنوان یک فیلمساز همیشه سعی داشتم تا در تمامی بخش‌های فیلمسازی مخصوصا در بخش لوکیشن که خیلی پراهمیت است نوآوری داشته باشم. استفاده از لوکیشن‌های ناب و متنوع زیبایی بصری بسیاری را به وجود می‌آورد. البته اهمیت لوکیشن در سریال‌سازی به مراتب بسیار بیشتر از ساخت کارهای سینمایی است.
تهیه‌کننده سریال «دودکش» با اشاره به لوکیشن‌های محلی و دشواری ساخت سریال در محیط‌هایی که مردم در آن زندگی روزمره دارند عنوان کرد: یکی از موضوع‌های مهم در اجاره یک مکان برای فیلمبرداری این است که صاحبخانه با کار شما آشنایی داشته باشد، آن خانه دقیقا مناسب این کار بوده و تمامی امکانات لازم را داشته باشد؛ چرا که وقتی شما چندین ماه در یک مکان حضور دارید بدون شک خساراتی به آن لوکیشن خواهید زد بنابراین طبیعی است که هر شخصی راضی به اجاره خانه‌اش با این شرایط نمی‌شود. موضوع دیگری هم که این بین وجود دارد همسایه‌هایی هستند که ممکن است از کار شبانه روزی ما خسته و کلافه شوند.
او ادامه داد: متاسفانه با ساخت و سازهای بی‌رویه‌ای که صورت گرفته ما با کمبود لوکیشن‌های قدیمی و نوستالژیک مواجه هستیم. به دلیل بالا بودن قیمت اجاره و شرایط سخت مالی، کارگردان‌ها و تهیه‌کننده‌ها مجبور به اجاره همان لوکیشن‌های پرتکراری می‌شوند که قبلا درس خودشان را پس داده‌اند.
تهیه‌کننده سریال «مدینه» در خصوص فشاری که برای گرانی لوکیشن‌ها و کمبود وقت، گروه تولید و تهیه به تیم کارگردانی می‌آوردند اظهار داشت: این موضوع تا حدی درست است اما به عنوان تهیه‌کننده باید بگویم که بارها پیش آمده که ما لوکیشن و یا دکورهای مختلفی را طراحی و چیدمان کردیم ولی کارگردان توان بهره‌برداری از آن لوکیشن را با توجه به زحماتی که برای طراحی و یا پیدا کردن آن صورت گرفته بود را نداشته است. مثلا پیش آمده که یک لوکیشن سخت یا بکر مثل یک کارخانه را تهیه کردیم، تمامی عوامل را به آنجا بردیم که به لحاظ مالی و زمانی هزینه بسیاری برایمان داشته ولی کارگردان نتوانسته از آن لوکیشن به نفع فیلمش استفاده کند و فقط از صورت بازیگر کلوزآپ گرفته است. خب اگر هدف چنین چیزی بود می‌توانستیم این تصویر را در یک سوله و یا در دفتر کاری خودمان هم بگیریم.
او در ادامه افزود: وقتی ما یک لوکیشن خوب را با تلاش بسیار فراهم می‌کنیم توقع داریم خروجی کار هم درست و حسابی باشد. چرا که یک بخش بسیار مهمی از انرژی عوامل صرف هماهنگی همسایه‌های آن منطقه شده است. جدا از این بسیاری از کارگردان‌هایی که کم تجربه و تازه‌کار هستند معمولا برای اجاره یکسری از مکان‌ها برای فیلمبرداری مثل «کاخ گلستان» پافشاری می‌کنند. ولی بسیار دیده شده که رفته رفته متوجه می‌شوند که لوکیشن‌های بهتری وجود دارد که ما در آن آزادی عمل بیشتری می‌توانستیم داشته باشیم.
تقوایی در پایان عنوان کرد: در خارج از کشور این معضلات اصلا وجود ندارد. امیدوارم در آینده با ساخت شهرک‌های سینمایی مختلف و لوکیشن‌های مناسب این محدودیت‌ها بر طرف شود.
سعید کمانی: تولیدات ما جذابیت بصری خود را از دست داده‌اند/این روزها بخش اعظم سرمایه را بازیگر میخورداستفاده درست از لوکیشن‌های متفاوت و ناب برای صحنه‌آرایی هر فیلم و سریالی مفید است و هر چقدر ارتباط معنایی میان انتخاب لوکیشن و مضمون اثر قوی‌تر باشد، لذت تماشای آن اثر بیشتر می‌شود. تیم تولید هر سریالی قبل از تولید باید به جست‌وجوی لوکیشن‌های مطلوب برای فیلمبرداری برود و همچون پروسه نگارش متن و انتخاب بازیگر برای انتخاب لوکیشن هم وسواس لازم را به خرج بدهد. وسواسی که این روزها در کمتر اثری دیده می‌شود و بیننده را با لوکیشن‌های تکراری مواجه می‌کند. ساخت سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی در فضاهای تکراری حالا یکی از معضلات تیم تولید است که کیفیت را مخدوش کرده و حظ بصری مخاطب را از بین برده است. در همین خصوص با اهالی هنر و تهیه‌کننده‌های آثار نمایشی گپ‌و‌گفتی داشته‌ایم که از نظر می‌گذرانید.
سعید کمانی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون که ساخت سریال‌های «سایبر»، «سفر در خانه»، «دختر گمشده» و... را در کارنامه‌ی کاری خود دارد در پاسخ به این پرسش که چرا به جای استفاده از لوکیشن‌های جدید مدام شاهد لوکیشن‌های تکراری در تولیدات نمایشی هستیم به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: اکثر کشورهای پیشرفته شهرک سینمایی دارند. آن‌ها لوکیشن‌ها را طراحی و پس آن فیلم می‌سازند اما در ایران به این شکل است که شما برای داشتن حوض و درخت دروازه‌ی خانه‌ی مردم را می‌زنید و آن را برای فیلمبرداری اجاره می‌کنید، آن‌ها هم سر ۲ روز شما را به راحتی بیرون می‌اندازند و شما می‌مانید و راش‌های نصفه و نیمه که نمی‌دانید باید چه خاکی بر سرتان بریزید.
تهیه‌کننده سریال «سایبر» با اشاره به اینکه استفاده از فضاها و لوکیشن‌های تازه به ابعاد زیباشناسی یک اثر کمک می‌کند عنوان کرد: الان یکی از مشکلات بزرگ ما همین است. گاهی لوکیشن‌هایی می‌خواهیم که فضاهای جدید به ما بدهد اما متاسفانه این لوکیشن‌ها را نداریم. برای مثال ما برای ساخت یک سریال به دستور سپاه و با کمک نیروی دریایی یک بیمارستان واقعی صحرایی تاسیس کردیم. یا به یاد دارم برای ساخت کاری به یکی از بیمارستان‌ها رفتیم اما بیمارستان بعد از چند روز ما را بیرون کرد و گفت دیگر نمی‌خواهیم با ما کار کنید. هرچه گفتیم ما بخش‌هایی از اثر را فیلمبرداری کردیم و حالا چه باید بکنیم فایده‌ای نداشت. در واقع ۲ روز از کار ما دور ریخته شد. در تولیدات تلویزیونی هر روز فیلمبرداری صد میلیون هزینه دارد. یعنی ما حدود دویست میلیون تومان ضرر کردیم.
او ادامه داد: ما باید لوکیشن‌های متعدد داشته باشیم و برای هر اثری طراحی‌های متنوع صورت بگیرد. اگر وارد صنعت سریال و فیلمسازی شده‌ایم و برایمان آورده دارد باید هزینه کنیم. مرحوم محمود فلاح التماس می‌کرد و می‌گفت لوکیشن فیلم من را که یک میلیارد برایش هزینه شده بخرید. بیش از ۱۰ هکتار است، کعبه، کوفه و... را ساختم. نگذارید بیت‌المال هدر برود اما همتی صورت نگرفت حالا در همان مکان دوباره داریم کلی هزینه می‌کنیم. برای همین است که تولیدات ما تکراری می‌شوند و جذابیت بصری خود را از دست می‌دهند.
تهیه‌کننده سریال «سفر در خانه» درباره عدم حمایت نهادهای مختلف از تولیدات نمایشی و فشاری که به عوامل و گروه فیلمسازی وارد می‌شود اظهار داشت: حدود ۱۵ خانه داریم که مدام در آثار مختلف تکرار می‌شوند. رفتن به خانه‌های جدید هم تبعات خاص خودش را دارد. آیا نهادها حاضرند در اختیار ما امکانات لازم را قرار بدهند؟ نه. به طور کلی باید بگویم که سریال‌سازی در ایران بسیار سخت شده است.
او در ادامه افزود: به عقیده‌ی من باید زمینی تهیه شود و در آن دکورسازی کنند تا فضاهای بیشتری برای ساخت یک اثر داشته باشیم اینها مسائلی است که جذابیت کار را پایین آورده است.
این تهیه‌کننده گفت: برای ساخت اثری ما بیست_سی لوکیشن می‌خواهیم کارگردان هم گیج می‌شود که کدام لوکیشن را بگیرد کدام را نگیرد. برای همین یک لوکیشن پیدا می‌کند که در آن بتواند سه لوکیشن دیگر را هم فیلمبرداری کند که تمام این کارها به پروژه لطمه می‌زند. متاسفانه این روزها بخش اعظم سرمایه را بازیگر می‌خورد همین امر موجب می‌شود علاوه بر کم شدن تولیدات، لوکیشن‌ها هم تکراری شوند.
کمانی در پایان در خصوص ساخت و تولید آثار در شهرستان‌ها عنوان کرد: ساخت سریال در شهرهای مختلف ایران علاوه بر اینکه به بازیگران و سایر عوامل روحیه می‌دهد در رنگ و لعاب یک اثر هم تاثیر بسزایی دارد اما متاسفانه آنطور که باید و شاید این امر از سوی مخاطب حمایت نمی‌شود.
خبرنگار: تبسم کشاورز
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0
نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: رادیو و تلویزیون سینما زینب تقوایی سریال دودکش شعله ور دستمزد بازیگران محمدرضا شفیعی سمفونی نهم وضعیت سفید لوکیشن های تکراری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۳۷۸۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا کشوری مثل مصر سریال «حشاشین» را ساخت؟
نشست نقد و بررسی سریال حشاسین با حضور حجت‌الاسلام مهدی فرمانیان استاد تمام دانشگاه ادیان و مذاهب اسلامی، حجت‌الاسلام سید علی بطحایی مدیر کل پژوهش دانشگاه ادیان و مذاهب، فرقه‌شناس و پژوهشگر جریان‌های اسلامی و مهدی علمی دانشور استادیار ادیان شرق دانشکده ادیان و مذاهب برگزار شد.
بطحایی بحث خود را با موضوع جریان‌های فکری مصر آغاز کرد و گفت: سریال حشاشین نسل جدید را درگیر کرده است. نسل جدید بر خلاف ممانعت‌ها این سریال را دیدند. نظر کلی بنده از سریال همان ضرب المثل معروف است که گفت «بعضی‌ها کج گفتند، اما رج گفتند.» کج گفتنش با آقای دکتر فرمانیان و دانشور است و رج گفتنش با من. رج گفته یعنی برنامه و هدف دارد و کار او روی حساب است. روی جریان‌های فکری، این سریال را ارائه داده است. این سریال را در قد و قواره سریال تاریخی نبینیم بلکه این فیلم، یک نبرد جریانی است که صحنۀ آیندۀ جهان اسلام را تشکیل می‌دهد. نبرد جریان‌های فکری در این اتفاق رخ می‌دهد. به چه معنا؟ جریان شناسی جهان اسلام حوزه مغفولی است. آینده پژوهیِ آن، مغفول‌تر است و از همه مغفول تر، نبرد بین جریان‌هاست که صحنه آینده جهان اسلام را شکل می‌دهد. در مصر و تونس و مغرب و ترکیه همین گونه است. تلاقی جریان‌ها صحنه آینده جهان اسلام را می‌سنجد.
وی افزود: اسلام سنتی خیلی در تلاقی با جریانات وارد نمی‌شود و حاشیه امنی برای خود دارد. روشنفکری هم بدنه‌ی مردمی ندارد و حضور اجتماعی هم نمی‌تواند داشته باشد؛ منتها سه جریانِ اسلام سلفی با قرائت جامعی که دارد و نیز اسلام سیاسی و اسلام سکولار صحنه‌ی آینده جهان اسلام را می‌سازند که باید در حوزه آینده‌پژوهی به آن توجه کنیم تا به مشکلی برنخوریم.
سریال حشاشین به نزاریان شام ارتباط داردبطحایی گفت: باید به نکته‌ای توجه شود؛ اگر توجه نکنیم، بقیه تحلیل‌ها فایده نخواهد داشت. چون بعضی می‌گفتند این سریال آمده تا ولایت فقیه یا مهدویت را بزند، اما سرحلقه این سریال این است که چرا مصر این دغدغه را داشت؟ چون نزاریان ارتباطی به مصر ندارد. نزار پس از اینکه از خلیفه نهم عزل می‌شود، مدت کوتاهی به اسکندریه مصر می‌رود و مدتی در آنجا می‌ماند. برای اینکه نشان دهد من حکومت دارم، سکه‌ای ضرب می‌کند که ظاهراً در موزه آقاخان تورنتو نگهداری می‌شود. مدت کوتاهی حکومت می‌کند و بعد لشکری می‌آید و او را می‌کشند؛ بنابراین این سریال به مصر مربوط نیست به لوئانته یا نزاریان شام ارتباط دارد و عمدۀ آن به ایران مرتبط است. مصر به خاطر مصرف داخلی و مخالفت با اسلام سیاسی و آمادگی جهان اسلام به این سریال پرداخت. بعید هم نیست در آینده به دیگر جریان‌ها و فرقه‌ها بپردازند و ما با اسلام سیاسی‌هراسی مواجه شویم. پنج قسمت اولش است که به اسلام سیاسی برخورده است.
مصر لیدر جریان فکری جهان اسلام استوی با طرح این سؤال که در مصر چه اتفاقاتی افتاد، گفت: باید موج‌های تاریخی مصر را یک مرور کنیم و بعد ببینیم اسلام سنتی و سایر جریان‌های فکری چه واکنشی نسبت به این موج‌ها داشتند. از ۲۲۶ سال قبل در ۱۲۱۳ قمری یا ۱۷۹۸ میلادی که ناپلئون حمله می‌کند و می‌گویند توپ‌های ناپلئون مسلمانان را بیدار کرد، تقریباً ۶ موج مصر را فرا گرفت. مصر با بقیه کشورهای عربی تفاوت دارد. کشورهای عربی پول دارند، اما مصر پول ندارد.
بحطایی ادامه داد: کتابی با نام «مصر از زاویه‌ای دیگر» از خانم جمیله کدیور منتشر شده است. سفرنامه ۳۰۰ صفحه‌ای جریانات فکری را در آن بازه زمانی خوب ریشه‌کاوی کرده است. مصر مهم است. شناخت مصر مهم است. این سرزمین، لیدر جریان فکری جهان اسلام است. از ۲۲۶ سال قبل تا الان جریان اول که تاکنون ادامه دارد، محمدعلی پاشا و طهطاوی بود. کتابی با عنوان «تخلیص الابریز فی تلخیص با‌ریز» نوشته شد. یعنی پاکسازیِ آب را بیاور تا چهره مشعشع پاریس را نشان دهیم. در این کتاب اولین واکنش‌هایی که اسلام نسبت به مدرنیته و حمله ناپلئون دارد و علت عقب ماندگی اسلام را خوب تحلیل کرده است. اینها نسل اول هستند که با سخت‌افزار‌های غرب مواجه می‌شوند که چرا غرب از جهت‌های مختلف جلوتر از ما است. این جریان شکست می‌خورد.
این پژوهشگر فرقه‌ها گفت: نسل دوم امثال سید جمال است که بیداری اسلامی را مشخص می‌کند و عبدُه که اسلام انقلابی و بیداری را مطرح می‌کنند. نسل سوم، با جنگ جهانی اول مواجه می‌شود که سعد زغلول است. در این دوران بریتانیا جدا می‌شود.
روح فرهنگیِ حاکم بر مصر را تفکرات سکولار شکل میدهدوی با اشاره به اینکه از کنار نسل چهارم و پنجم سه جریان شکل می‌گیرد، افزود: یکی پان عربیسم است به سردمداری جمال عبدالناصر. او ناسیولانیست دیکته‌ای و دیکتاتوری است. دوم، حسن البناء است که در همین دوران، شکل‌گیری اسرائیل را شاهدیم. پان‌عربیسم در مصر خودش را خوب نشان می‌دهد. در کنارش طه حسین است که نباید آن را متعلق به گذشته بدانیم. دقیق‌ترین بسته‌ای که درباره سکولاریزم و لیبرالیسم در مصر ارائه می‌شود، متعلق به اوست. در کتاب‌های «فی الأدب الجاهلی»، «فی التاریخ الجاهلی» و «مستقبل الثقافة فی مصر» اندیشه خود را می‌گوید. تکلیف خودش را مدرنیته مشخص می‌کند. به جهان اسلام نسخه می‌دهد که چه قسمت‌هایی از فرهنگ غرب را بگیریم. وزیر امروزین مصر می‌گوید روح فرهنگیِ حاکم بر مصر، طه حسین است.
بطحایی گفت: الان در مصر دوئلی بین اسلام سیاسی و اسلام سکولار است. تقریباً اسلام سنتی جمع شده است. تنها یکی از مشاوران احمد الطیب گفته بود سریال حشاشین به فرقه‌گرایی منتج می‌شود. اسلام سنتی در مصر اسلام کاملاً کنترل شده است. در هر صورت الأزهر واکنش مطلوبی ندارد. اما میدان‌دار در تمام این صحنه‌ها، خالد منتصر و عکاشه است. اینها افراد تأثیرگذاری هستند. پزشک خالد در خیلی از حوزه‌ها وارد شده و سکولاریزم است. او دو سفر به آلمان و هلند می‌رود. می‌گوید واکنش‌ها را نسبت به حشاشین می‌دانم. با مسلمانان هلند که صحبت کردم، از لحاظ لهجه انتقاد کردند،، اما از نظر جریانی می‌گویند، به نظر ما بهترین فیلمی است که توانسته اسلام سیاسی و تکفیری‌ها را منکوب کند.
وی با تصریح بر اینکه خوراک این فیلم کاملاً جریان‌شناسانه است و تاریخی نبینیم، در بیان راهکار گفت:، اما چکار کنیم؟ به ذهنم می‌آید اسلام سنتی و مراجع تقلید باید سکوت کنند، همچنان که خود اسماعیلی‌ها سکوت کردند. صحبت درباره نزاریان باید متولی داشته باشد. ایران جزو تاریخش است، اما درباره حشاشین که مقداری مسئله دارد، نمی‌تواند صحبت کند. باید امثال آقاخان صحبت کنند. ما انتظار داریم وارد صحنه شود. البته آقای داریوش محمدپور از مؤسسه اسماعیلیه واکنشی داشت.
منبع: تسنیم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد